Przełożył, wstępem i przypisami opatrzył Zbigniew Nerczuk Zarysy Pyrrońskie – traktat w trzech księgach będący dziełem sceptyka Sekstusa Empiryka (II/III wiek n.e.), należy do kanonu tekstów filozoficznych, będąc jednym z niewielu zachowanych okruchów wielkiej tradycji krytycznej i sceptycznej, swymi źródłami sięgającej presokratyków, sofistyki i Sokratesa, rozwiniętej przez Pyrrona, a zwieńczonej wielkim dziełem Sekstusa Empiryka. Tradycja ta przez stulecia lekceważona i marginalizowana wskutek założonej przez kulturę europejską dominacji myśli Platona i Arystotelesa, odkryta i rozpowszechniona w XVI wieku, wyznaczyła kierunek rozwoju dalszej (...) myśli filozoficznej, zwracając ją w stronę rozważań dotyczących problemów poznawczych. Jedyne dotychczas opublikowane w języku polskim tłumaczenie Zarysów sporządzone przez Adama Krokiewicza ukazało się w 1931 roku i mimo jego niewątpliwej wnikliwości, niepowtarzalnego stylu, a także wielkiej roli, jaką odegrało w upowszechnianiu wiedzy o antycznym sceptycyzmie w Polsce, tak jak każdy przekład z biegiem czasu i ono powinno zostać skonfrontowane z nowszą wersją. Prezentując nowe tłumaczenie, jego Autor może mieć tylko nadzieję, że będzie ono stanowiło wartościową alternatywę dla niezwykłego dzieła Adama Krokiewicza. (shrink)

Keine ausführliche Beschreibung für "Die Geistige Mitte" verfügbar.

Esta entrevista retoma la experiencia de enseñanza de la profesora María Luisa Roel en función de la producción literaria de España. El objetivo es interiorizar sobre cómo esta se ha transferido en el ámbito de educación universitaria. A partir de la trayectoria de la docente, se brinda un panorama de cómo los estudiantes de la carrera profesional de Literatura acatan el conocimiento y la lectura de autores españoles, como Miguel de Cervantes. De igual forma, se mencionan dos momentos históricos (...) en los que se vería la presencia o la ausencia de esta producción: en la Literatura del Virreinato y la creación literaria contemporánea. (shrink)

El libro Patrimonialización de la cultura. Dilemas éticos en torno a la herencia social, su registro, estudio y gestión, publicado por la Editorial Biblos, recopila diversos artículos escritos y publicados por María Laura Gili. La autora es Doctora en Ciencias Naturales por la Universidad Nacional de La Plata, Magister en Ética Aplicada y Profesora en Historia por la Universidad Nacional de Río Cuarto. Acutalmente, se desempeña como docente e investigadora en universidades e instituciones con...

A la lectura de La escritura del duelo de Victoria Eugenia Díaz Facio Lince -psicóloga, magíster en Ciencias Sociales y doctora en Humanidades; profesora e investigadora de la Universidad de Antioquia-, se nos introduce con un epígrafe del escritor español Francisco Umbral.

This study examines the intertextual influence of the courtroom spoken genre with the written genre used by judge’s summing up and lawyers’ closing arguments in Ethiopian Criminal court trial. In doing so, it employs the relational and comparison-expository structuring models. The relational struc- turing is used to give emphasis to the manner in which evidence items bear on particular issues and shows how evidence items are related to each other and to major facts in issues of judge’s summing-up while the (...) comparison-expository structure is to intertextually link the spoken genres of the two opposing lawyers’ views with the Ethiopian criminal law written statutes. The findings of the study suggest that mixed rhetorical strategies, the judge’s relational summing up and the lawyers’ comparison-expository closing arguments, are more effective than a strict narrative strategy in addressing the final judgment of the argumenta- tion. (shrink)

[t. 1.] 1750-1830 -- [t. 2.] 1831-1864 -- [t. 3.] 1865-1895 -- [t. 4., zesz. 1.-2.] 1896-1918.

Una profesora de secundaria narra en tres momentos distintos los sucesos que han marcado su devenir como mujer, madre y enseñante durante la pandemia por COVID-19. En un recorrido que transcurre entre la sorpresa, la incertidumbre y el desencanto, emerge la reflexión de que la escuela ya no es ni será la misma, no solo por la diferencia entre la educación presencial y a distancia, sino porque las vidas de todos y todas se han transformado, porque muchos escolares han (...) dejado la escuela, más de cinco millones de niños, niñas y jóvenes. Afirma con contundencia ¡Este bicho tiene aporofobia! en alusión a la desigualdad social y la afectación a las personas en situación de pobreza. Reflexiona en torno a las distintas respuestas del profesorado y del sistema educativo, haciendo una fuerte crítica a la viabilidad y resultados del modelo “aprende en casa”. De ninguna manera es ajena a los efectos de la pandemia en los planos económico, laboral y educativo, pero se muestra renuente a dar credibilidad y adoptar soluciones que ubican la problemática solo en el plano de la voluntad y esfuerzo personal, sin reconocer que se trata de una crisis sistémica, que abarca a las instituciones sociales en conjunto. La expresión de emociones, vivencias y aprendizajes no esperados ante la ruptura de lo cotidiano, así como la experiencia del confinamiento por más de año y medio, permiten avizorar una nueva subjetividad en los actores de la educación, que deberá ser tomada en cuenta en el eventual regreso a los planteles escolares. (shrink)

Zajęcia prowadzone przez Profesora Pelca niewątpliwie wpisywały się w tak szeroko zarysowaną koncepcję logiki ogólnej. Starał się on być nauczycielem myślenia i dobrej roboty – nie tylko w filozofii, lecz w humanistyce i cel ten osiągał, nie tylko poprzez dobór tematów, wysokie wymagania, różnorodne sposoby sprawdzania wiedzy słuchaczy, lecz także – przez przykład. Wielu rzeczy nie przekazywał przez wykład czy lektury, lecz bezpośrednio kierując wysił- kami podopiecznych – zwłaszcza tymi związanymi z przygotowaniem obligatoryjnych prac rocznych. Pouczający był sam proces (...) – konsultowanie kolejnych etapów prac nad esejem – ale także oczekiwania, np. że praca będzie opatrzona abstraktem i słowami kluczowymi w jednym z języków kongresowych. Profesor Pelc dał się poznać i pozostaje w pamięci jako wybitny naukowiec, twórca współczesnej semiotyki polskiej, organizator i dydaktyk. W tym artykule starałem się pokazać, że zwłaszcza ta ostatnia rola stawia go w jednym rzędzie z przedstawicielami SLW, gdyż wspólna im była troska o wykształcenie kultury logicznej słuchaczy, wierność postulatom jasności i krytycyzmu, preferencja dla logiki w szerokim sensie nieograniczającej się jedynie do logiki formalnej, lecz dziedziny prawdziwie interdyscyplinarnej, obejmującej m.in. elementy epistemologii, psychologii, prakseologii – i pełniącej rolę współczesnego trivium. Na koniec chciałbym wyrazić głębokie przekonanie, że koncepcja logiki ogólnej – szkolnej, pedagogicznej, pragmatycznej – zasługuje, by odkryć ją na nowo, zrekonstruować ją i spisać jej historię, a co ważniejsze – by twórczo ją rozwijać. (shrink)

Artykuł dotyczy kilku aspektów korespondencji Gustawa Waliszewskiego, skierowanej do Juliana Bartoszewicza w latach 1853–1855 i stanowiącej obecnie część Archiwum rodziny Bartoszewiczów z Archiwum Państwowego w Łodzi. Listy, obejmujące 163 karty, scharakteryzowane zostały z kilku perspektyw: a) biograficznej, która daje wgląd w osobowość młodego, ledwie zaczynającego karierę naukową człowieka, marzącego o karierze „narodowego Thierry’ego”; b) genetycznej, która listy traktuje jako materiał dokumentujący proces twórczy nad studiami historycznymi i felietonami dla „Dziennika Warszawskiego”, a także opisuje zmagania debiu­tanta z ograniczeniami cenzuralnymi; c) prasoznawczej (...) – związanej z obszernie eksplorowaną w listach tematyką rozwoju „Dziennika Warszawskiego”, jego rywalizacji z „Gazetą Warszawską” i walki o wpływy pisma na prowincji. Dodat­kowym kontekstem staje się cykl artykułów wspomnieniowych poświęconych Waliszewskiemu autorstwa Juliana Bartoszewicza, które stanowią swoiste dopełnienie niezachowanego bloku listów Bartoszewicza do Waliszewskiego. (shrink)

Artykuł dotyczy zachowanych w Archiwum Państwowym w Łodzi, w zespole 592 Archiwum rodziny Bartoszewiczów, dwóch rękopisów autorstwa Adama Bartoszewicza, seniora rodu: Znakomite niewiasty polskie, a szczególnie znane w dziejach równie jak i na polu literackim oraz Poczet sławnych kobiet polskich a mianowicie uczonych literatek alfabetycznie ułożony przez A.[dama] B.[artoszewicza] 1859 r. [- skorowidz nazwisk]. Ich wspólnym mianownikiem są dzieje polskich kobiet, z naciskiem położonym na twórczość literacką i przekładową do lat siedemdziesiątych XIX wieku. Celem szkicu jest opis zawartości obu (...) jednostek pod kątem sposobu tworzenia przez autora potencjalnego słownika, jego źródeł informacji, kwerend prasowych i kształtu inwentarza. Nie wiadomo, jakie plany wydawnicze wiązały się z brudnopisami, jednak można potraktować je jako ważny materiał źródłowy w historii budowania w wieku XIX wiedzy o piśmiennictwie kobiecym. (shrink)

The present article reviews the Polish-language edition of Gottlob Frege’s scientific correspondence. In the article, I discuss the material hitherto unpublished in Polish in relation to the remainder of Frege’s works. First of all, I inquire into the role and nature of definitions. Then, I consider Frege’s recognition criteria for sameness of thoughts. In the article’s third part, I study letters devoted to the principle of semantic compositionality, while in the fourth part I discuss Frege’s remarks concerning the context principle.

Sigmund Freud i Ludwig Wittgenstein byli Wiedeńczykami. Twórca psychoanalizy spędził w tym mieście całe swoje życie, zmarł jednak na wygnaniu w Londynie. Wittgenstein, jeden z największych filozofów minionego stulecia, większość twórczego życia spędził poza Wiedniem. Osobiście prawdopodobnie ze sobą się nie spotkali, chociaż żyjąc w Wiedniu Wittgenstein na pewno słyszał o freudowskiej metodzie terapii. Stosunek Wittgensteina do Freuda i jego psychoanalizy jest ambiwalentny. Od wielkiego i wielokrotnie wyrażanego podziwu dla twórcy psychoanalizy i rozwiniętej przez niego teorii świadomości, po ostrą krytykę (...) jej samo rozumienia i stosowanej w niej metody. Istotne pytanie, które Wittgenstein zadaje nie tylko Freudowi, ale i jego uczniom, brzmi, czy faktycznie psychoanaliza jest naukową hipotezą o nieświadomości? Zdaniem G. Locka, „Wittgenstein jest «uczniem» Freuda, który zdaje się nie czynić nic jak tylko stawiać zarzuty swojemu mistrzowi". Freud, zdaniem Wittgensteina, twierdzi, że postępuje w sposób naukowy, że jego badania potrafią wyjaśnić ludzkie zachowania. Lecz faktycznie Freud uczynił coś zupełnie innego - stworzył nowy mit. Psychoanaliza, według Wittgensteina, oferuje formę myślenia i mówienia, która jest raczej nową mitologią aniżeli nową nauką. (shrink)

Peter Burke, uno de los historiadores de la cultura más notables de las últimas décadas, nos entrega en este texto, un ensayo teórico iluminador y sugerente en torno a uno de los fenómenos frecuentemente analizados en estos tiempos de globalización: el hibridismo cultural.Antes de referirnos a la arquitectura conceptual de este magnífico ensayo teórico es necesario hacer una referencia al estudio preliminar realizado por la profesora María José del Río Barredo para la edición en español de..

Soledad Murillo, ha ocupado el primer cargo político en materia de igualdad en la octava legislatura 2004-2008 como Secretaria de Políticas de Igualdad, participando activamente en la Ley contra la Violencia de Género y la Ley de Igualdad efectiva entre Mujeres y Hombres.Actualmente es la Directora de la Unidad de Igualdad de la Universidad de Salamanca, donde trabaja como profesora de sociología. Y es miembro del Comité Antidiscriminación de la Mujer de Naciones Unidas. (CEDAW). Sus principales líneas de investigación (...) son el análisis del tiempo en cuanto a las tensiones que genera compatibilizar mercado de trabajo con vida familiar —analizando por qué es un problema femenino y no masculino la conciliación—. (shrink)

Dnia 2 czerwca zmarł w Warszawie Jerzy Pelc, założyciel oraz wieloletni redaktor „Studiów Semiotycznych”. Przez prawie pół wieku troszczył się On o to, aby na ich łamach ukazywały się wspomnienia pozgonne upamiętniające polskich i zagranicznych uczonych semiotyków. Wspomnienia te albo pisał sam, albo prosił o ich napisanie osoby najlepiej znające dorobek i działalność naukową zmarłego. Jego odejście postawiło nas wszystkich w sytuacji niemożliwej: sam nie może być autorem wspomnienia, a tylko On mógłby kompetentnie napisać kilka słów o swoim ogromnym dorobku (...) naukowym [...]. (shrink)

Sílvia Coll-Vinent, licenciada en Filología Catalana por la Universidad Autónoma de Barcelona y doctora por la Universidad de Oxford, es profesora de la Facultad de Filosofía de la Universidad Ramon Llull (Barcelona).

Este libro recoge los fundamentos de la Filosofía para la Paz en la que se viene investigando desde hace más de quince años en la Universitat Jaume I de Castellón. La Filosofía para la Paz pretende dar un sentido más aplicado a la reflexión filosófica que ayude al análisis de desafíos actuales como son la interculturalidad, el género, los conflictos, el compromiso de las empresas y la sensibilización de los medios de comunicación. Para conseguir este objetivo la Filosofía para la (...) Paz parte del principio de la interdisciplinariedad y por este motivo entra en diálogo con las diferentes áreas de estudio con las que nutrir su reflexión. El libro no se muestra sólo como una herramienta útil para las personas que quieren acercarse a los estudios para la paz desde la filosofía, sino también para quienes sienten una inquietud y un compromiso con la transformación pacífica del sufrimiento humano y de la naturaleza. Irene Comins Mingol es profesora contratada doctora del Departamento de Filosofía y Sociología de la Universitat Jaume I de Castellón y codirectora del Máster Universitario y Doctorado Internacional en Estudios de Paz, Conflictos y Desarrollo. Algunas de sus publicaciones son La ética del cuidado y la construcción de la paz y Filosofía del cuidar. Sonia París Albert es doctora por la Universitat Jaume I y profesora contratada doctora del Departamento de Filosofía y Sociología de la Universitat Jaume I. Actualmente, es vicedirectora de la Cátedra UNESCO de Filosofía para la Paz y Coordinadora de Investigación del Máster Universitario Internacional en Estudios de Paz, Conflictos y Desarrollo de la UJI. Su último libro se titula Filosofía de los Conflictos. (shrink)

This chapter contains section titled: Peirce and Adama: Hopeful Pragmatism James and Roslin: Religious Hope Apollo and Tyrol: Social Hope Hope vs. Fear “A Flawed Creation” Notes.

La obra de la filósofa cubana Zaira Rodríguez Ugidos (1941-1985) se inserta con derecho propio en la evolución histórica del pensamiento latinoamericano en múltiples sentidos. Especial relevancia, tienen sus ideas de corte axiológico. Motivada en lo fundamental por develar el componente ideológico de toda filosofía, el partidismo evidente del conocimiento social, el enlace de la ciencia con la realidad humana en la que se produce, la eminente profesora cubana se cruza en su camino indagatorio con el tema de los (...) valores, se detiene en él y nos ofrece una propuesta teórica que, sin proponérselo, ocupa un lugar de reconocible importancia en la evolución del pensamiento axiológico latinoamericano. (shrink)

En este artículo me dispongo a recuperar la experiencia de investigar la vida de seis profesores memorables de la Escuela de Educación Secundaria Nº19 de la ciudad de Mar del Plata, dando cuenta del giro sensorial que dio la investigación al tematizar la intimidad de quién la narra. Identificar las tramas que intervienen en la composición de la memorabilidad en las biografías de los profesores memorables, no fue un proceso directivo, desde arriba y a priori, sino que por el contrario (...) implicó una íntima relación de valorización entre la narradora y los profesores de nuestras prácticas docentes. En cuyo devenir pude reconocer las implicancias de mi propia biografía escolar y profesional, entrenando mi voz de investigadora se coló mi voz de profesora y de cantante, está última en analogía con el lenguaje musical posibilitó relatos consentidos con la intimidad de esta investigación. (shrink)

Se mencionan hechos importantes y transformaciones ocurridas en el Ministerio de Salud Pública, la Educación Superior desde el siglo XX, y la Colaboración Internacional de Cuba después del triunfo de la Revolución. Se relata la experiencia docente durante 7 años de profesoras especialistas en Ortodoncia, quienes representaron la Facultad de Estomatología de la Universidad de Ciencias Médicas "Carlos J. Finlay" de Camagüey, en la Universidad de Saná en la República de Yemen. El reconocimiento por parte de estudiantes, profesores y evaluadores (...) externos de otras universidades del mundo árabe, sobre la calidad de programas de la especialidad, introducción de formas de organización docentes y la metodología en las evaluaciones frecuentes es una muestra de la utilidad de la colaboración docente cubana en países hermanos. Important events and changes that occurred within the Public Health Ministry, the Higher Education from the 20th century, and the International Collaboration of Cuba after the Triumph of the Revolution are mentioned. The objective of the work is to expose the teaching experiences during the teaching of the undergraduate degree in Stomatology and contribution provided by two medical teachers from the Medical University "Carlos J. Finlay" of Camagüey in Sana'a University, Republic of Yemen during the international collaboration for 7 years. Recognition by students, faculty and external evaluators of other universities in the Arab world on the equality of programs of specialty, introduction of Teaching Organization Forms and the methodology in the frequent evaluations is an example of the usefulness of the Cuban educational collaboration in neighboring countries. (shrink)

Convencida de que con un deseo profundo de verdad y una atención sin límites se puede alcanzar la verdad, Simone Weil emprende un camino interior de búsqueda de la verdad, que tiene a la realidad como principal referente. La atención a lo real en su experiencia de trabajo como obrera, en su participación en los dramas de la guerra de España y la Segunda guerra mundial, durante el trabajo como profesora de filosofía, y a lo largo de tantos acontecimientos (...) y encuentros, supusieron para la filósofa un camino personal de hallazgo de lo sobrenatural, que generó una orientación metafísica en su concepción del mundo. Sin embargo, aunque tanto vital como intelectualmente Simone Weil atravesó varios umbrales, en su pensamiento permanece un mismo hilo conductor; esto puede comprobarse leyendo algunos escritos de juventud. El presente trabajo muestra etapas significativas de la vida y el pensamiento de Simone Weil, y considera igualmente vivencias de carácter místico al final de su vida, fruto de la irrupción en ella de lo sobrenatural como una dimensión de lo real. (shrink)

El texto presenta una conversación entre la profesora Edna Olimpia da Cunha y el profesor Wanderson Flor do Nascimento, celebrada en la histórica Pedra do Sal, en Río de Janeiro, en la que se habla de la infancia desde la perspectiva de las tradiciones africanas y las formas de pensar de los terreiros. El diálogo trata del tiempo en espiral y de la figura de Exu, que, representado como un niño, es portador de la memoria colectiva y juega con (...) el tiempo, conectando pasado y presente. Esta perspectiva rompe con la visión lineal y occidental de la infancia, reconociendo a los niños como manifestaciones vivas de la ancestralidad. La noción de comunidad ocupa un lugar central en la conversación, describiéndose como una entidad histórica y relacional que precede y sostiene al individuo. La educación, a su vez, se aborda como un proceso continuo, relacional y colectivo, enraizado en las prácticas comunitarias, la oralidad y la ética. En los terreiros, la ancestralidad se vive en el presente, desafiando las lógicas neoliberales y coloniales que fragmentan la colectividad y priorizan el individualismo. El profesor destaca el papel político de los terreiros como espacios de resistencia y formación, que integran tradición, pertenencia y transformación. Las prácticas valorizan la interdependencia entre los miembros de la comunidad, creando formas alternativas de existir y de educar. La continuidad de este modelo formativo, que cuestiona paradigmas hegemónicos, depende del compromiso político y comunitario capaz de sostener estas formas ancestrales de convivencia, memoria y educación. (shrink)

The article reviews the book Korespondencja Adama Adamandego Kochańskiego SJ, edited by Bogdan Lisiak.

W 1957 r. powstało Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich (TRZZ), którego celem było przybliżanie informacji na temat ziem leżących na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej, które przyłączono do Polski po II wojnie światowej. Towarzystwo od 1959 r. posiadało swoją filię w Wyższej Szkole Pedagogicznej, a od 1967 r. także w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu. Skupieni w nich studenci uczestniczyli m.in. w wykładach i konferencjach poświęconych kwestii przed- i powojennych związków ziem zachodnich z polskością oraz problemowi dążeń RFN i ich (...) sojuszników do przywrócenia tych terenów zwierzchności niemieckiej. Studenci organizowali także wyjazdy i imprezy rozrywkowe. Działalność obu kół studenckich wygasła w 1970 r., po tym jak rozwiązano TRZZ. (shrink)

W 1957 r. powstało Towarzystwo Rozwoju Ziem Zachodnich (TRZZ), którego celem było przybliżanie informacji na temat ziem leżących na wschód od Odry i Nysy Łużyckiej, które przyłączono do Polski po II wojnie światowej. Towarzystwo od 1959 r. posiadało swoją filię w Wyższej Szkole Pedagogicznej, a od 1967 r. także w Wyższej Szkole Inżynierskiej w Opolu. Skupieni w nich studenci uczestniczyli m.in. w wykładach i konferencjach poświęconych kwestii przed- i powojennych związków ziem zachodnich z polskością oraz problemowi dążeń RFN i ich (...) sojuszników do przywrócenia tych terenów zwierzchności niemieckiej. Studenci organizowali także wyjazdy i imprezy rozrywkowe. Działalność obu kół studenckich wygasła w 1970 r., po tym jak rozwiązano TRZZ. (shrink)

Tytuł tego artykułu jest podwójną parafrazą. Jest parafrazą tytułu głośnej monografii Alfreda Tarskiego Pojęcie prawdy w językach nauk dedukcyjnych, a jednocześnie jest też parafrazą tytułu artykułu Adama Groblera Pojęcie prawdy w językach nauk empirycznych. Sygnalizuje też pewien istotny związek rzeczowy z przedsięwzięciami obydwu panów. Podobnie jak Tarski w odniesieniu do nauk formalnych i Grobler w odniesieniu do nauk empirycznych, próbuję zbadać, czy klasyczna koncepcja prawdy może być efektywnie stosowalna również w naukach humanistycznych. Po rekonstrukcji i krytycznej analizie propozycji Tarskiego (...) stwierdzam, że o ile w naukach logiczno-matematycznych pojęcie prawdy jako prawdziwości w modelu zdaje się wystarczać, to w naukach empirycznych i humanistyce trudno jest uznać za zadowalające, ponieważ „nie sprowadza nas z drzewa języka”. Poszukiwanie trafnego modelu rzeczywistości za pomocą reguł inferencji i reguł empirycznej weryfikacji wiedzy także wydaje się mało skuteczne. W humanistyce bowiem dla konfrontacji modelu z rzeczywistością niezbędne wydaje się jeszcze uwzględnienie pewnych reguł rozumienia. Inaczej świat artefaktów i wartości będzie pozostawał dla nas całkowicie zakryty/niedostępny. A przeto i nasza konfrontacja z nim za pośrednictwem rozmaitych modeli - jeśli istotnie ma nas skutecznie chronić przed „ślepą” wędrówką po konstelacjach światów możliwych lub widmem bezdusznej naturalizacji - musi być oparta na takich regułach rozumienia i regułach sensu, które umożliwią nam źródłowe odsłonięcie specyficznych dla poszczególnych dziedzin przedmiotowych jakości oraz nadbudowanych nad nimi jednostek sensu i wartości. (shrink)

La primera parte del artículo describe el "estatus" de la mujer en la primera mitad del siglo pasado. La mujer nacía para ser ama de casa y para ello era preparada según su situación social. Las pocas mujeres que accedían a estudios superiores no encontraban colocación o tenían que dejarla al casarse, ya que trabajar fuera del hogar, suponía un menosprecio para su esposo. Poco a poco las mujeres fueron accediendo a la Universidad y destacando su docencia e investigación. Se (...) citan las investigadoras del Instituto Nacional de Física y Química, alguna de las cuales cursó estudios en U,S.A. y montó en España técnicas físicas de gran relieve. Se citan también algunas mujeres Premio Nobel, relacionadas con la Biología, cuya mentalidad dista mucho de ser feminista, resaltando en sus comentarios la superioridad del hombre con el que compartían trabajo. A continuación se destacan los nombres de algunas investigadoras del Área de Agricultura, primeras profesoras de investigación del CSIC, pioneras en su campo de investigación. Por último, tanto las colaboradoras como la Coordinadora de este artículo concluyen, que no han sentido discriminación alguna con respecto a sus compañeros, a lo largo de su carrera investigadora. (shrink)